Chudnij Zdrowo
Klub Zdrowego Żywienia

- Q10

Odkrycie koenzymu Q10 uznano za jedno z największych osiągnięć naukowych XX wieku. Badania wykazały bowiem, że enzym ten nie tylko likwiduje wolne rodniki, dzięki czemu opóźnia proces starzenia się skóry, ale i działa prozdrowotnie: utrzymuje w dobrym stanie tętnice, znacznie przedłużając ich młodość oraz poprawia wydolność fizyczną organizmu.

W wielu przypadkach zażywając Q10 można zahamować procesy chorobowe, na przykład stany zapalne, schorzenia serca i układu krążenia. Dowiedziono, że związek ten pozytywnie oddziałuje również w chorobie Alzheimera.

Koenzym Q10 odkrył w1959 roku profesor Karl Folkers, który wyizolował ten związek z przestrzeni komórkowej serca wołu. Kilkanaście lat później w Japonii opracowano metodę umożliwiającą syntezę koenzymu na dużą skalę.

Q10 zaliczany jest do tzw. ubichinonów. (od łacińskiego ubitarius – wszechobecny i chinon – związek pierścieniowy), a jego budowa jest bardzo podobna do struktur witaminy E i K. Koenzym Q10 jest szeroko rozpowszechniony w przyrodzie: jest składnikiem wszystkich organizmów tlenowych. Jego obecność stwierdzono w roślinach, tkankach zwierzęcych i mikroorganizmach. Ubichinony są też obecne we wszystkich komórkach organizmu ludzkiego, głównie w mitochondriach, gdzie tworzą część składową łańcucha oddechowego – podstawowego elementu odpowiedzialnego za przemiany energetyczne komórki. Funkcją ubichinonów jest pośredniczenie w procesie oddychania. Koenzym Q10 jest jednym z podstawowych czynników zapewniających prawidłowe funkcjonowanie tkanek i narządów.

Mechanizm działania biologicznego ubichinonów polega na ich odwracalnej reakcji redukcji – utleniania. W skórze i w tkankach koenzymowi Q10 towarzyszy zawsze jego forma zredukowana, określana mianem Ubichinolu 10. Obie formy koenzymu ciągle przekształcają się: Ubichinol 10, działając jako przeciwutleniacz, jest przemieniany w koenzym Q10, który z kolei pod wpływem odpowiednich enzymów powraca do formy zredukowanej. Mechanizm ten odnosi się zarówno do neutralizacji wolnych rodników, jak i do działania antyoksydacyjnego, związanego ze zdolnością koenzymu do regeneracji witaminy E.

Naturalnym i bogatym źródłem koenzymu są makrela, łosoś, sardynki. Najbogatsze w ten związek jest surowe mięso, a zwłaszcza serce, nerki, wątroba i śledziona, to znaczy organy o największym zapotrzebowaniu energetycznym, i właśnie one są najbardziej wrażliwe na ubytek czy niedobór tego związku. Niewielkie ilości koenzymu są w świeżych owocach i warzywach. Przyjmowany jest on z pożywieniem, ale ulega zniszczeniu podczas gotowania i przetwarzania produktów. Ponieważ zaliczany jest do związków rozpuszczalnych w tłuszczach, tylko w ich obecności jest wchłaniany z przewodu pokarmowego. Koenzym wytwarza też ludzka wątroba.

Q10 uzyskuje się albo poprzez wyodrębnienie z jego naturalnego źródła (np. z alg) lub syntetyzując na drodze chemicznej. Najlepiej przyswajalny przez organizm ludzki jest produkt pozyskiwany z serc wołowych.

Badania wykazują, że niedobór Q10 może powodować nieprawidłowości w funkcjonowaniu serca i układu krążenia, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia przemiany materii, regeneracji tkanek oraz układu odpornościowego. Im intensywniej pracuje organizm, tym więcej zużywa koenzymu Q10, i więcej go potrzebuje. Najczęściej mają go za mało sportowcy, osoby intensywnie świczące, niedożywione, schorowane oraz przebywające w zanieczyszczonym środowisku. Zawartość koenzymu zmniejsza się też wraz z wiekiem. W tych wszystkich przypadkach zalecane jest uzupełnianie poziomu koenzymu, np. poprzez przyjmowanie Q10 w pigułce (w dawce 60 – 90 mg dziennie). Zauważalne efekty działania koenzymu widoczne są po dwóch – czterech miesiącach stosowania. Według lekarzy, uzupełnienie jego niedoborów może przedłużyć życie; doświadczenia takie przeprowadzono u osób oczekujących na przeszczepy serca. Ci, którym podawano Q10, żyli kilka lat dłużej. U osób ze schorzeniami serca, polegającymi na słabym zaopatrzeniu serca w tlen, Q10 poprawia dotlenienie, wpływając na lepszą sprawność fizyczną. Podobnie jak inne substancje o charakterze antyoksydacyjnym związek ten wykazuje własności przeciwnowotworowe.

Koenzym Q10 jest skutecznym "zmiataczem" trucizn, zalegających w ludzkim organizmie, w tym także wolnych rodników, które występują w skórze jako wynik jej naturalnych procesów metabolicznych. Przed wolnymi rodnikami chroni system samoobrony organizmu, który neutralizuje je i zmniejsza ich działanie do koniecznego minimum. Niestety, z wiekiem system ten zaczyna słabnąś, a wpływ zanieczyszczonego środowiska powoduje, że staje się on coraz mniej skuteczny. Wolne rodniki atakują proteiny, czyli białko w błonie komórkowej. Komórka przestaje prawidłowo funkcjonowaś, zniszczeniu ulegają enzymy, uszkodzone zostają kolagen i elastyna. Konsekwencje tego są widoczne: skóra starzeje się znacznie wcześniej niż przewiduje to biologia. Dzięki swym właściwościom antyoksydacyjnym koenzym Q10 chroni organizm przed działaniem wolnych rodników. Jest nawet bardziej efektywny niż witamina E: unieszkodliwia wolne rodniki, zapobiegając uszkodzeniu komórki, stanowi więc pierwszą linię obrony.

Ostatnio kosmetolodzy zwrócili uwagę na korzystny efekt podawania koenzymu w postaci kremu i maści. Preparaty zawierające ten związek biochemiczny zwiększają jędrność i elastyczność skóry – działają zatem na nią odmładzająco. Znacznie wzrosła rola koenzymu Q10 w kuracjach odmładzających. W Japonii stał się jednym z najczęściej stosowanych związków biochemicznych.

Koenzym Q10 zwany jest także eliksirem młodości. Dostarczając skórze odpowiednią dawkę koenzymu Q10 można zapobiegać procesem starzenia. Związek ten choni komórki przed niedotlenieniem, pobudza ich metabolizm i regenerację, jednocześnie jest, jak już wspomniano, przeciwutleniaczem. W połączeniu z witaminą E, koenzym Q10 najefektywniej odtruwa komórki z toksyn i pomaga w ich usunięciu z organizmu. Zapobiega uszkodzeniu komórek, stanowi ich pierwszą linię obrony, zmniejsza poziom oksydacji po naświetlaniu promieniami UVA.

Aplikacja koenzymu Q10 pozwala stymulować oddychanie komórkowe, a co za tym idzie ułatwia metabolizm komórkowy. Produkty zawierające go w swoim składzie chronią skórę przed zanieczyszczeniem ze strony środowiska i wolnymi rodnikami, zwiększają zdolności obronne naskórka, pobudzają regenerację skóry, zmniejszają zmarszczki, zwiększają jędrność skóry, działają na nią "odmładzająco". Preparaty z tym związkiem stosowane na skórę przez kilka tygodni powodują zanik drobnych zmarszczek, wzrost wilgotności i elastyczności skóry, rozjaśnianie przebarwień, spłycenie zmarszczek głębokich, ujędrnienie mięśni szyi i twarzy. Kremy z tym składnikiem poprawiają jędrność skóry, powodują, że wydaje się ona młodsza.

Badania dotyczące wykorzystania koenzymu Q10 potwierdzają możliwość wykorzystania go w preparatach kosmetycznych również jako naturalnego filtra przeciwsłonecznego o niskim ryzyku podrażnień. Połączony z witaminami i algami koenzym Q10 jest idealnym składnikiem kremów do cery wrażliwej.

********************************************



Koenzym Q10
Wiadomości o tym ważnym dla organizmu ludzkiego związku czerpie się głównie z pierwotnych badań Petera Mitchella. Ten angielski naukowiec za swoje odkrycia dostał nagrodę Nobla w 1978 roku. Naukowcy nie poprzestają jednak tylko na nich. Ciągle prowadzone są badania, dzięki którym odkrywa się coraz to nowsze rewelacyjne działania koenzymu Q10. Substancja ta występuje w komórkach w mitochondriach, czyli tam, gdzie wytwarzana jest energia. Nasz organizm sam wytwarza koenzym Q10, ale nie zawsze w ilościach wystarczających do prawidłowego funkcjonowania. Jego poziom zmniejsza się wraz z wiekiem, a ponadto produkcja hamowana jest przez stres. Związek ten zawierają też niektóre produkty spożywcze. Występuje w rybach i produktach zwierzęcych, jednak w niewielkich ilościach.
Rola w medycynie:
Koenzym Q10 wspomaga leczenie wielu schorzeń. Jest przydatny w walce z nowotworami, dzięki swej zdolności do wychwytywania wolnych rodników. Ponadto pomaga przy wielu schorzeniach serca, ponieważ w tym mięśniu występuje szczególnie dużo mitochondriów, jest on bardzo wrażliwy na niedobory koenzymu Q10. Inną ważną zaletą tej substancji jest zdolność do obniżania poziomu "złego" cholesterolu. Koenzym Q10 ma bardzo korzystny wpływ na nasz układ immunologiczny, tak, że podawany jest chorym na AIDS oraz osobom wycieńczonym chemioterapią. Wskazany jest w stanach osłabienia i infekcji. Oprócz tego substancja ta wspomaga stomatologów w walce z parodontozą, wzmacnia dziąsła i zmniejsza kieszonki przyzębowe.
Walka z nadwagą:
Koenzym Q10 wspiera też wszystkich, którzy walczą ze zbędnymi kilogramami. Poprawia on przemianę materii i pomaga uporać się z osłabieniem towarzyszącym dietom odchudzającym. Sprzymierzeniec młodości:
Koenzym Q10 ma duże znaczenie w zachowaniu młodości. Wszystko, dlatego że jest antyutleniaczem i zwalcza wolne rodniki w organizmie. Te ostatnie są odpowiedzialne za postępowanie procesów starzenia się. Zażywanie koenzymu Q10 prowadzi do zmniejszenia i wygładzenia zmarszczek. Uważa się, że dorosłe osoby powinny przyjmować 30-50mg tej substancji dziennie. Preparaty z koenzymem Q10 stosować tuż po posiłku zawierającym tłuszcze, które polepszają jego wchłanianie przez organizm. Najkorzystniej jest też stosować preparaty, w których koenzym połączony jest z witaminami E i C, które nie dopuszczają do rozpadu jego cząsteczki. W aptekach są dostępne kapsułki i tabletki do ssania z tym związkiem. Zanim jednak zaczniemy zażywać koenzym Q10 warto skonsultować się z lekarzem. W przypadku chorób układu krwionośnego i nowotworów nie można brać jakichkolwiek lekarstw bez wiedzy lekarza.
Wskazania terapeutyczne
W ostatnich kilkunastu latach ugruntowano pozycję koenzymu Q jako związku wspomagającego leczenie wielu chorób. Wymienić wśród nich należy:
• niewydolność krążenia
• chorobę niedokrwienną serca
• nadciśnienie tętnicze
• miażdżycę
• niektóre choroby mięśni
• parodontozę


Koenzym może być pomocny również:
• w cukrzycy zwłaszcza typu 2
• w chorobie Parkinsona.
Choroby układu krążenia
Badania prowadzone nad koenzymem Q koncentrowały się głównie nad jego rolą w leczeniu chorób serca, miedzy innymi zastoinową niewydolnością serca, nadciśnieniem, chorobą niedokrwienną serca, dusznicą bolesną (angina pectoris). Pacjenci z takimi dolegliwościami wykazują znaczne niedobory koenzymu Q10 zarówno we krwi jak i mięśniu sercowym. Potwierdził to jeden z pierwszych naukowców zajmujących się badaniem koenzymu Q10, amerykański uczony Dr Karl Folkers (zwany “ojcem koenzymu Q ). Według między innymi jego badań, suplmentacja przy udziale koenzymu Q10 przynosi bardzo istotną poprawę stanu pacjentów z wymienionymi dolegliwościami. Np. stosowanie kuracji koenzymem Q10 u chorych z niewydolnością krążenia istotnie poprawiło parametry takie jak: wymiary serca, pojemność wyrzutowa i frakcja wyrzutowa lewej komory. Nastąpiła również poprawa aktywności fizycznej.
Zastosowanie Koenzymu Q10 w chorobie niedokrwiennej serca
Choroba ta występuje częściej u osób w podeszłym wieku, u których na ogół stwierdza się zmniejszoną zawartość koenzymu Q10. Charakteryzuje się ona brakiem równowagi między zapotrzebowaniem na tlen a jego ilością dostarczana do tego narządu. Dzieje się tak na skutek odkładania złego cholesterolu w wewnętrznych ściankach naczyń wieńcowych co prowadzi do zwężenia ich światła, mniejszej podaży krwi i tlenu do serca. Z czasem dochodzi do niedokrwienia mięśnia sercowego, trwałego lub przejściowego upośledzenia funkcji komórek, często do ich obumarcia a w końcowym etapie do zawału czyli ataku serca. Ważną konsekwencją niedokrwienia jest zwiększenie produkcji wolnych rodników, które uszkadzają komórki. Dlatego niezwykle ważnym działaniem terapeutycznym w przypadku tej choroby jest poprawa krążenia wieńcowego oraz ingerencja w procesy metaboliczne zachodzące w komórkach mięśnia sercowego za pomocą koenzymu Q10, który zmniejsza następstwa niedokrwienia oraz eliminuje wolne rodniki.
Nadciśnienie tętnicze
Koenzym Q10 odgrywa także istotną rolę w procesie regulacji ciśnienia krwi. Badania laboratoryjne przeprowadzone na zwierzętach oraz badania kliniczne potwierdzają, że koenzym Q10 rzeczywiście obniża wysokie ciśnienie krwi u osób cierpiących na tę dolegliwość. Nie zaobserwowano natomiast podobnego działania u osób z prawidłowym ciśnieniem. Stwierdzono, również związek pomiędzy deficytem koenzymu Q10 a zwiększeniem poziomu sodu w stosunku do poziomu potasu we krwi, co generalnie sprzyja wzrostowi ciśnienia. Sód jest pierwiastkiem powodującym podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi, potas zaś wpływa na jego obniżenie. Podczas terapii, w której zastosowano koenzymu Q10 nastąpiło zmniejszenie poziomu sodu w stosunku do poziomu potasu a tym samym obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.
Paradentoza
Pierwsze korzystne efekty stosowania koenzymu Q10 w leczeniu chorób przyzębia zostały opisane już w latach 70-tych. Badania przeprowadzone przez dr Karla Folkersa z Uniwersytetu Teksańskiego w Austin oraz specjalistę w zakresie chorób przyzębia dr Edwarda G. Wilkinsona wykazały, że w odróżnieniu od zdrowej tkanki przyzębnej, tkanka zaatakowana paradentozą charakteryzuje się znacznie mniejszą zawartością koenzymu Q10.
• koenzym Q10 działa bardzo korzystnie na poprawę stanu zmienionych zapalnie dziąseł.
• zmniejsza krwawienie i obrzęk dziąseł
• zmniejsza ruchomość zębów
• zmniejsza głębokość i liczbę kieszonek okołozębowych oraz objętość wydzieliny ropnej
• wpływa on na florę bakteryjną w jamie ustnej poprzez zmianę jej składu i aktywności enzymatycznej.
Miażdżyca
Miażdżyca jest najczęstszą przyczyną zgonów w krajach wysoko rozwiniętych. Narastanie płytki miażdżycowej zmniejszającej światło tętnic jest wywoływane przez liczne czynniki. Główną rolę przypisuje się m.in. działaniu wolnych rodników, które utleniają cholesterol i ułatwiają jego osadzanie się na wewnętrznych ściankach tętnic. Udowodnienie udziału wolnych rodników w rozwoju miażdżycy stwarza konieczność poszukiwania przeciwutleniaczy, jako potencjalnych czynników ochrony. Antyoksydantami zapobiegającymi miażdżycy są m.in.: Koenzym Q10 i witamina E, które nie dopuszczają do reakcji rodników ze składnikami błon komórkowych i lipidami osocza.


****************************************


Koenzym Q10

Koenzymy - są bardzo ważne dla funkcjonowania enzymów. Bez nich komórki nie mogłyby oddychać, odżywiać się, bronić ani odnawiać. Jak ważną rolę pełni koenzym Q10 dowiedzieliśmy się dzięki odkryciu angielskiego badacza Petera Mitchella, który za swe osiągnięcia otrzymał w 1978 roku nagrodę Nobla.
Odkrył on, że koenzym Q10 znajduje się w każdej komórce naszego ciała i organizm ludzki sam go produkuje.
Koenzym Q10 odpowiedzialny jest za dostarczenie komórkom energii, poza tym jest doskonałym antyutleniaczem chroniącym przed szkodliwym wpływem wolnych rodników. W ten sposób Q10 przyczynia się więc do tego, że do uszkodzenia komórek nie dochodzi w ogóle, a jeśli już powstały, to mimo to komórki mogą zostać zregenerowane.
Wraz z upływem lat, lub w skutek stresów stężenie koenzym Q10 w komórkach stopniowo obniża się. Następstwem jest osłabienie skóry, spowolnienie procesów odnowy komórkowej i pojawienie się zmarszczek.
Koenzym Q10 aktywizuje energię komórek, a tym samym ich regeneracje. Zmarszczki w widoczny sposób wygładzają sie

Koenzym Q 10

– inne nazwy:

Nazwa chemiczna 2-3dimetoksy-5-metylo-6poliizoprenylo-benzochinon. Nazwa międzynarodowa - ubidekarenon. Koenzym Q10 określany jest również nazwą ubichinon (ubitarius – wszechobecny).



Po raz pierwszy koenzym Q10 został zidentyfikowany przez naukowców z Uniwersytetu w Wisconsin w 1957 roku. Jest to związek pierścieniowy zawierający 2 grupy ketonowe, jest pochodną chinonu, podobnie jak witamina A,E i K. Koenzym pełni w ustroju funkcję witaminy (witaminaQ) niezbędnej do życia każdej komórki. W odróżnieniu od innych witamin jest częściowo i w ograniczonym stopniu syntetyzowany we wszystkich tkankach i komórkach organizmu człowieka. Peter Mitchell – laureat Nagrody Nobla – wykazał w latach 60 - tych, że związek ten odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu łańcucha oddechowego. W warunkach niedoboru koenzymu Q10 sprawność tego szlaku metabolicznego zostaje upośledzona i ilość wytwarzanych związków wysokoenergetycznych ulega zmniejszeniu. W konsekwencji zaburzona zostaje wydolność komórki, tkanki lub całego narządu i mogą wystąpić określone objawy kliniczne. Łańcuch oddechowy stanowi szlak metaboliczny zlokalizowany w organelli komórkowej zwanej mitochondrium (jego wewnętrznej błonie), w trakcie którego dochodzi do tworzenia energii. Energia ta jest wykorzystywana do fosforylacji ADP (adenozynodifosforan) do ATP (adenozynotrifosforan) – cząsteczki o wyższym potencjale energetycznym. Energia pochodząca z ATP zużywana jest podczas licznych procesów metabolicznych w komórkach.

Niedobór koenzymu Q10 w organizmie człowieka może być przyczyną wielu chorób, zwłaszcza tych narządów, które dla swojej czynności wymagają dużej ilości energii. Należą do nich przede wszystkim mięsień sercowy i mięśnie szkieletowe. Objawy niedoboru tej substancji mogą przejawiać się początkowo jako zespół przewlekłego zmęczenia, następnie pojawiają się objawy ze strony narządów, w których występuje największy deficyt. Serce jest organem o bardzo wysokim zapotrzebowaniu na energię, dlatego zakłócenie procesów wytwarzania energii w komórkach mięśnia sercowego powodowane np. niedoborem koenzymu Q10 prowadzi do zaburzeń jego pracy i zmniejszenia wydolności. W wielu badaniach klinicznych wykazano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania koenzymu Q10 u chorych z niewydolnością serca spowodowaną różnymi czynnikami.



Sposoby otrzymywania koenzymu Q10

Produktem wyjściowym do syntezy koenzymu Q10 stał się solanesol wyizolowany z liści tytoniu metodą fermentacji. Z jednostek izoprenoidowych występujących w solanesolu otrzymuje się drogą syntezy chemicznej dekaprenol a następnie koenzym Q10.

Wskazania terapeutyczne

W ostatnich kilkunastu latach ugruntowano pozycję koenzymu Q jako związku wspomagającego leczenie wielu chorób. Wymienić wśród nich należy:

niewydolność krążenia

chorobę niedokrwienną serca

nadciśnienie tętnicze

miażdżycę

niektóre choroby mięśni

parodontozę

Koenzym może być pomocny również:

Wiadomości o tym ważnym dla organizmu ludzkiego związku czerpie się głównie z pierwotnych badań Petera Mitchella. Ten angielski naukowiec za swoje odkrycia dostał nagrodę Nobla w 1978 roku. Naukowcy nie poprzestają jedank tylko na nich. Ciągle prowadzone są badania, dzięki którym odkrywa się coraz to nowsze rewelacyjne dzaiłania koenzymu Q10. Substancja ta występuje w komórkach w mitochondriach, czyli tam, gdzie wytwarzana jest energia. Nasz organizm sam wytwarza koenzym Q10, ale nie zawsze w ilościach wystarczających do prawidłowego funkcjonowania. Jego poziom zmniejsza się wraz z wiekiem, a ponadto produkcja hamowana jest przez stres. Związek ten zawierają też niektóre produkty spożywcze. Występuje w rybach i produktach zwierzęcych, jednak w niewielkich ilościach.

Rola w medycynie
Koenzym Q10 wspomaga leczenie wielu schorzeń. Jest przydatny w walce z nowotworami, dzięki swej zdolności do wychwytywania wolnych rodników.
Ponadto pomaga przy wielu schorzeniach serca, ponieważ w tym mięśniu występuje szczególnie dużo mitochondriów, jest on bardzo wrażliwy na niedobory koenzymu Q10. Inną ważną zaletą tej substancji jest zdolność do obniżania poziomu "złego" cholesterolu. Koenzym Q10 ma bardzo korzystny wpływ na nasz układ immunologiczny, tak, że podawany jest chorym na AIDS oraz osobom wycieńczonym chemioterapią. Wskazany jest w stanach osłabienia i infekcji. Oprócz tego substancja ta wspomaga stomatologów w walce z parodontozą, wzmacnia dziąsła i zmniejsza kieszonki przyzębowe.

Walka z nadwagą
Koenzym Q10 wspiera też wszystkich, którzy walczą ze zbędnymi kilogramami. Poprawia on przemianę materii i pomaga uporać się z osłabieniem towarzyszącym dietom odchudzającym.

Sprzymierzeniec młodości
Koenzym Q10 ma duże znaczenie w zachowaniu młodości. Wszystko, dlatego że jest antyutleniaczem i zwalcza wolne rodniki w organizmie. Te ostatnie są odpowiedzialne za postępowanie procesów starzenia się. Zażywanie koenzymu Q10 prowadzi do zmniejszenia i wygładzenia zmarszczek.

Uważa się, że dorosłe osoby powinny przyjmować 30-50mg tej substancji dziennie. Preparaty z koenzymem Q10 stosować tuż po posiłku zawierającym tłuszcze, które polepszają jego wchłanianie przez organizm. Najkorzystniej jest też stosować preparaty, w których koenzym połączony jest z witaminami E i C, które nie dopuszczają do rozpadu jego cząsteczki. w aptekach są dostepne kapsułki i tabletki do ssania z tym związkiem. zanim jednak zaczniemy zażywać koenzym Q10 warto skonsultować się z lekarzem. W przypadku chorób układu krwionośnego i nowotworów nie można brać jakichkolwiek lekarstw bez wiedzy lekarza.


**************************************

Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja